دستگاه انکوباتور چیست؟

دستگاه انکوباتور شامل یک محفظه شفاف و تجهیزاتی است که دما ، رطوبت و تهویه آن را تنظیم می کند. برای سالها ، استفاده اصلی برای محیط کنترل شده توسط دستگاه های انکوباتور شامل جوجه ریزی تخم مرغ و مراقبت از نوزادان نارس یا بیمار بود ، اما اخیراً یک برنامه جدید و مهم ایجاد شده است ، یعنی کشت و دستکاری میکروارگانیسم ها برای درمان پزشکی و تحقیقات. این مقاله به انکوباتور های آزمایشگاهی (پزشکی) اختصاص خواهد داشت.
اولین دستگاه های انکوباتور در چین و مصر باستان مورد استفاده قرار گرفتند ، جایی که آنها شامل اتاق های گرم شده با آتش بودند که در آن تخم مرغ های بارور شده برای تخمگذاری قرار داده می شدند ، در نتیجه مرغ ها را برای ادامه تخمگذاری آزاد می کردند. بعداً از اجاق های چوبی و لامپهای الکلی برای گرم کردن دستگاه انکوباتور استفاده شد. امروزه دستگاه های انکوباتور طیور اتاق های بزرگی هستند که برای حفظ دمای بین 99.5 تا 100 درجه فارنهایت (37.5 تا 37.8 درجه سانتیگراد) از نظر الکتریکی گرم می شوند. از فن ها برای گردش یکنواخت هوای گرم شده روی تخمها استفاده می شود و رطوبت اتاق در حدود 60 درصد تنظیم می شود تا تبخیر آب تخمها به حداقل برسد. علاوه بر این ، هوای بیرون به داخل دستگاه انکوباتور پمپ می شود تا سطح اکسیژن ثابت 21 درصد را حفظ کند ، که برای هوای تازه طبیعی است. ممکن است در یک زمان 10000 تخم مرغ در یک انکوباتور بزرگ تجاری پرورش داده شود و همه آنها حداقل 8 بار در روز در طول دوره انکوباتور 21 روزه چرخانده شوند.
در اواخر قرن نوزدهم ، پزشکان شروع به استفاده از دستگاه انکوباتور برای کمک به نجات جان نوزادانی کردند که پس از یک دوره بارداری کمتر از 37 هفته به دنیا آمدند (بارداری مطلوب انسان 280 روز یا 40 هفته طول می کشد). اولین دستگاه انکوباتور نوزاد که با لامپ های نفت سفید گرم می شود ، در سال 1884 در بیمارستان زنان پاریس ظاهر شد.
در سال 1933 ، جولیوس اچ هس آمریکایی دستگاه انکوباتور نوزادان را با گرمایش الکتریکی طراحی کرد (اکثر آنها امروزه نیز به صورت الکتریکی گرم می شوند). دستگاه انکوباتور مدرن کودک به تختخواب کودک شباهت دارد ، به جز اینکه محصور شده باشد. معمولاً روکش ها شفاف هستند تا پرسنل پزشکی بتوانند بطور مداوم نوزادان را مشاهده کنند. علاوه بر این ، بسیاری از دستگاه های انکوباتور با دیافراگم های دیواره جانبی ساخته شده اند که می توان در آن دستکش های لاستیکی بازوی بلند نصب کرد ، پرستاران را قادر می سازد بدون برداشتن نوزادان ، از آنها مراقبت کنند.
 دما معمولاً بین 88 تا 90 درجه فارنهایت (31 تا 32 درجه سانتیگراد) حفظ می شود. ورود هوا از طریق فیلتر HEPA (هوای خالص با راندمان بالا) انجام می شود که آن را تمیز و مرطوب می کند و سطح اکسیژن داخل محفظه تنظیم می شود تا نیازهای خاص هر کودک را برآورده کند. دستگاه های انکوباتور در واحدهای نوزادی ، مراکزی که در مراقبت از نوزادان نارس تخصص دارند ، اغلب مجهز به دستگاه های الکترونیکی برای کنترل دمای نوزاد و میزان اکسیژن در خون آن هستند.